مقایسه شاخص های تنوع زیستی گونه‌های درختی در جنگل دارابکلا

یکی از مهم­ترین مباحث در مدیریت جنگل، حفظ و توسعه تنوع زیستی می­باشد. اندازه­گیری تنوع زیستی از کارهای بسیار سخت، وقت­گیر و پرهزینه است و در این زمینه دستورالعمل مدون و قالب­بندی شده­ای برای اندازه­گیری تنوع زیستی وجود ندارد. این مطالعه به منظور حفاظت از تنوع زیستی در بخشی ازجنگل­ دارابکلا به مساحت 280 هکتار با اندازه­گیری تنوع گیاهان چوبی در دو جهت جغرافیایی شمالی و جنوبی صورت گرفته است. تعداد 18 قطعه نمونه با روش نمونه­برداری تصادفی و با سطح نمونه 1000 متر مربع به صورت دایره­ای پیاده شد و مقادیر تنوع گونه­ای با استفاده از شاخص های سیمپسون، شانون وینر و غنای گونه­ای با استفاده از شاخص های مارگالف، منهنیک و یکنواختی به وسیله شاخص های پیت و هیل برای هر یک از پلات­ها محاسبه شد. بالاترین مقادیر تنوع گونه­ای، غنای گونه­ای و یکنواختی در جهت­های شمالی و جنوبی به ترتیب مربوط به شاخص های شانون وینر، شاخص مارگالف و شاخص هیل می­باشد. نتایج نشان داد که شاخص های تنوع گونه­ای در جهت شمالی بیشتر از جهت جنوبی به دست آمده ولی در مورد شاخص غنای گونه­ای این دو جهت تقریباً برابر بوده است و در مورد شاخص یکنواختی شاخص پیت در جهت شمالی و شاخص هیل در جهت جنوبی بیشتر شده است. همچنین نتایج نشان داد که شاخص های تنوع گونه­ای و یکنواختی با یکدیگر همبستگی معنی­داری دارند ولی بین شاخص های غنای گونه­ای و یکنواختی اکثراً همبستگی وجود نداشت، در نتیجه تأثیر شاخص های یکنواختی در مقایسه با غنا در افزایش تنوع زیستی بیشتر است.